انتخاب نظام ارزی مناسب و استراتژی خروج از نظام موجود (مطالعه موردی ایران)

هدف اصلی رساله انتخاب نظام ارزی مناسب است. از آنجا که مطالعات انجام شده در مورد اقتصاد ایران بر رژیم تک نرخی و انعطاف پذیر و نیز هماهنگی سایر سیاستها بویژه سیاست پولی با رژیم ارزی تاکید دارند، مناسب بودن رژیم میخکوب خزنده مبتنی بر ‏‎ppp‎‏‏‎‎‏ و لزوم هماهنگی سایر سیاستها، به طور خاص سیاست پولی، با رژیم مذکور به عنوان فرضیه رساله مورد آزمون قرارگرفته است.پس از بررسی نظامهای ارزی مختلف و عوامل موثر و رویکردهای انتخاب نظام ارزی، مدلی نظری بر اساس رویکرد خاصیت محافظت رژیم های ارزی ارائه شده است. بر اساس این رویکرد، هر رژیم ارزی که بتواند بهتر اقتصاد را در مقابل شوکهای وارد بر آن محافظت کند مناسب تشخیص داده می شود. از آنجا که تابع هدف سیاستی (تابع زیان) در تحقیق حاضر واریانس تولید و قیمت در نظر گرفته شده است، رژیم ارزی ای که کمترین واریانس در تولید و قیمت را داشته باشد، مناسب تلقی می شود. شوکهای نفتی، سیاست بودجه ای دولت و دستمزد به عنوان مهم ترین شوکهای واقعی در اقتصاد کشور که تولید و قیمت را تحت تاثیر قرار می دهد، در مدل لحاظ شده است. مدل که شامل عرضه و تقاضای کل، سطح عمومی قیمتها و دستمزد است، برای تابع زیان حل شده است. این مدل براسا داده های ایران طی دوره (1378-1352) برآورد شده و با استفاده از ضرایب به دست آمده تابع زیان در سناریوهای مختلف شبیه سازی شده است. نتیجه شبیه سازیهای مذکور این است که در شرایط فعلی اقتصاد کشور رژیم ارزی میخکوب خزنده مبتنی بر ‏‎ppp‎‏ مناسب نیست. اما برای این که رژیم مذکور با کمترین هزینه (کمترین واریانس در تولید و قیمت) اجرا شود، باید تمامی شرایط زیر تامین شود:1- نرخ ارز دو سال یک بار مبتنی بر ‏‎ppp‎‏ مناسب نیست. اما برای این که رژیم مذکور با کمترین هزینه (کمترین واریانس در تولید و قیمت) اجرا شود، باید تمامی شرایط زیر تامین شود:1- نرخ ارز دو سال یک بار مبتنی بر‏‎ppp‎‏ تعدیل شود؛ 2- سیاست پولی هماهنگ با رژیم ارزی اعمال شود؛ 3- سیاست پولی مذکور کاملا معتبر و مورد اعتماد بخش خصوصی باشد؛ 4- سیاست درآمدی به طور موفق از طریق کاهش شوکهای دستمزد اجرا شود؛ 5- تفاضل سطح عمومی قیمتهای داخل و خارج به حدود نصف کاهش یابد. مادامی که تمامی شرایط فوق تامین نشده است، رژیم ارزی ثابت در تثبیت تولید و قیمت مناسب تر است.